บิดเบี้ยว

1) v. writhe

def.:

ผิดไปจากรูปร่างเดิม

syn.: เหยเก sample:

หน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดบาดแผลที่ถูกแทง

2) adj. twisted

def.:

ที่บิดจนผิดรูปผิดร่างไปมาก

related: distorted syn.: หงิกงอ sample:

ฉันเห็นล้อที่บิดเบี้ยวขนาดนั้นแล้วคิดว่าคนขับคงไม่รอดแน่